της Αδαμαντίας Αλατάρη,
Όλοι θέλουν να Σε κάνουν δικιά τους μάνα. Κι Εσύ τους χαρίζεσαι
ανεπιφύλακτα. Τους ακούς κρυφά και τους φανερώνεσαι. Τους συμμερίζεσαι
και τους καλοδέχεσαι όλους στο μεγάλο Σου σπίτι. Θέλουν να Σ΄ αγγίξουν,
να Σε νιώσουν, να τους νιώσεις, κι Εσύ τους στέλνεις τη δροσιά της Χάρης
Σου, τους σκουπίζεις το δάκρυ του πόνου τους, τους χαϊδεύεις στοργικά
μ΄ εκείνη τη στοργή που μόνο Εσύ ξέρεις να δίνεις Μάνα μου, δικιά μου,
δικιά σου, δικιά τους, δικιά μας Μάνα (δείτε εδώ)
